การดีเบตชิงตำแหน่งรองประธานาธิบดีถ่ายทอดจิตวิญญาณที่แท้จริงของรองประธานาธิบดี: น่าเบื่อ ไร้จุดหมาย และลืมได้ง่าย

ระหว่างการอภิปรายทางโทรทัศน์เมื่อวันอังคาร JD Vance และ Tim Walz แสดงให้เห็นคุณสมบัติของพวกเขาสำหรับตำแหน่งรองประธานาธิบดีได้อย่างยอดเยี่ยมด้วยการไม่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่เป็นที่สนใจ และไม่น่าสนใจ

ชาวอเมริกันหลายล้านคนคว้าป๊อปคอร์นและเปิดเพลงเพื่อชมนักการเมืองที่พวกเขาชื่นชอบเป็นอันดับสองต่อสู้กันอย่างดุเดือดจนตาย น่าเสียดายที่ผู้สมัครทั้งสองคนยึดมั่นในประเด็นเดียวกันและไม่ได้แสดงท่าทีวิพากษ์วิจารณ์หรือดูหมิ่นใครเลย แล้วทำไมพวกเขาถึงไม่เสียเวลามาปรากฏตัวด้วยซ้ำ

แวนซ์พยายามรักษาสมดุลกับความหุนหันพลันแล่นและไร้เหตุผลของทรัมป์ โดยเขาแสดงความสุภาพและขอบคุณคู่โต้วาทีของเขาหลายครั้ง โดยในบางครั้งเขาเสนอตัวไปรับลูกๆ ของวอลซ์ที่โรงเรียน วอลซ์และแวนซ์เห็นพ้องต้องกันในประเด็นสำคัญต่างๆ เช่น การเสียชีวิตจากปืน การบรรเทาทุกข์จากพายุเฮอริเคน และใครควรลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี

ผู้สมัครทั้งสองคนหลีกเลี่ยงการตอบคำถามโดยตรงอย่างแนบเนียนราวกับนักการเมืองมืออาชีพแต่เหมือนนักแสดงสมัครเล่น ไม่มีใครดู NASCAR เพื่อดูรถที่ไม่ชนกัน

บางครั้งดูเหมือนว่าผู้โต้วาทีอาจจะโต้เถียงกัน แต่ผู้ดำเนินรายการมีเรื่องที่ต้องพูดคุยมากมาย ดังนั้นพวกเขาจึงต้องพูดคุยกันต่อไป

แวนซ์วิจารณ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเหตุใดแฮร์ริสจึงไม่ทำตามสัญญาหาเสียงประธานาธิบดีในขณะที่เธอดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดี บางทีเจดีอาจประเมินอำนาจที่เขาจะมีในตำแหน่งสูงเกินไป หรือไม่มีใครบอกเขาว่าบทบาทของรองประธานาธิบดีคืออะไร is การไม่ทำอะไรเลยคือประเด็น ไม่มีใครเคยได้ยินชื่อกมลา แฮร์ริสเลยจนกระทั่งเธอลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดี แม้แต่โจ ไบเดนก็ยังไม่ทำ แม้แต่เจดีก็ต้องแนะนำตัวในช่วงเริ่มต้นการดีเบตเพื่อให้แน่ใจว่าผู้ดำเนินรายการไม่ได้จองแขกผิดคน

ในขณะที่การอภิปรายยาวนานเกือบสองชั่วโมงดำเนินต่อไป ผู้ชมรายงานว่ารู้สึกสนุกสนานมากขึ้นเมื่อได้ชมพื้นหลังที่ค่อยๆ ซีดลงจากสีน้ำเงินเป็นสีน้ำเงินอ่อนเล็กน้อย จากนั้นจึงกลับมาเป็นสีน้ำเงินอีกครั้ง

นักข่าวก็บ่นว่าเนื้อหาไม่มีสาระเช่นกัน โดยนักข่าวของ New York Post คนหนึ่งกล่าวว่า “ไม่มีแม้แต่แมลงวันสักตัวมาเกาะหัวใครเพื่อเพิ่มรสชาติให้บทความ ฉันจะเขียนเกี่ยวกับอะไรตอนนี้ พวกเขาพูดอะไร คำพูดของพวกเขาเหรอ น่าเบื่อ น่าเบื่อ”

ในการสำรวจความคิดเห็นหลังการดีเบต ผู้ชมต่างเห็นด้วยว่าทิม วอลซ์มีใบหน้าที่ย้วย และเจดี แวนซ์มีดวงตาสีฟ้า เมื่อถามว่าใครที่พวกเขาคิดว่าเป็นผู้ชนะการดีเบต ผู้มีสิทธิ์ลงคะแนนเสียงที่เปลี่ยนใจต่างเห็นด้วยเป็นเอกฉันท์ว่าใช่ มีการดีเบตเกิดขึ้น

การอภิปรายที่เน้นนโยบายอย่างเป็นพลเรือนอาจเป็นชัยชนะของประชาธิปไตย แต่กลับเป็นความล้มเหลวครั้งใหญ่ของเครือข่ายโทรทัศน์และผู้ที่รับชมการดูถูกเหยียดหยามจากทั่วทุกมุมโลก

เวลาของเราหมดแล้ว และฉันเกรงว่ายังมีเรื่องที่ต้องพูดคุยอีกหลายเรื่อง ดังนั้นเราจะจบเรื่องเพียงแค่นี้ ขอบคุณ